Schip oud model met masten VOC model van kruidnagelen (10378)
Resultaten met de herkomst Minahassa
Parut of rasp voor cocosnoten (10375)
Hoefijzer paard voor bendi in Minahasa (10374)
Schild Minahasische Kerk in Toradja stijl (10365)
Bendi was lange tijd het openbaar vervoer binnen dorpen en steden (10363)
Schaar, lokaal gesmeed (10362)
Kenang – Kenangan KGPM 28-09-1991 (11094)
Sidang Raya IX D G I 19-31 juli 1980 Di Manado Tomohon (11083)
Serie kleurenkaarten uitgegeven door de Raad voor de Zending der Nederlandse Hervormde Kerk, Oegstgeest. Foto’s van Ben Kool, Audiovisie. Met toegift Zendingshuis Oegstgeest. Werden vaak gebruikt om scholen, jeugdgroepen, ZWO groepen en zondagsscholen te bedanken voor hun bijdrage.
De thema’s waren:
1 Kind in Afrika (school)
2 Kinderen in Zuid-Amerika (twee straatkinderen)
3 Kinderen in Zuid-Amerika (groep kinderen spelend op straat in sloppenwijk)
4 Kind in Indonesië (zittend op steen)
5 Kinderen in Indonesië (op paardenkar bij de sawah’s bij het meer van Tondano)
6 Toegift: foto Zendingshuis Oegstgeest jaren zeventig)
Serie kaarten in kleur van de Zending van de Gereformeerde Kerken in Nederland te Leusden. Materiaal van Ben Kool van Audiovisie. Hierin worden kinderen in drie continenten/landen voorgesteld: uit Zambia (Afrika), Brazilië (Zuid-Amerika) en Indonesië (Azië).
De thema’s zijn:
1 Zambia (Afrika)
Dit is Dinase in het ziekenhuis van Kamoto. Ze vindt het luisterding van de dokter prachtig. Maar wat moet je er ook al weer mee doen?
2 Zambia (Afrika)
Pandji heeft zelf een auto gemaakt die echt kan rijden. Hij is er heel erg blij mee.
3 Indonesië (Azië)
In het noorden van het eiland Sulawesi woont Adisa. Ze laat vol trots haar nieuwe muts zien. Hoe vindt je die versiering er op?
4 Indonesië (Azië)
Indonesische kinderen moeten vaak allerlei karweitjes opknappen. Kerto heeft voor zijn moeder water gehaald. Om niet te morsen legde hij takjes over de emmers. Slim hè?
5 Brazilië (Zuid-Amerika)
Manoeta woont in de stad Sao Paolo met miljoenen andere mensen. Zij woont in één van de arme buurten. Al is ze nog klein, toch probeert ze een steentje bij te dragen om een gat in de straat dicht te maken.
6 Brazilië (Zuid-Amerika)
Pedrito en Anita spelen samen met een stuk hout dat ze hebben gevonden. Je kunt er een heleboel mee doen! In dit deel van het land kan het erg koud zijn. De kinderen dragen een warme muts. Maar kousen en schoenen hebben ze niet.
In de jaren negentig werd een serie kleuren ansichtkaarten Kinderen Wereldwijd uitgegeven. Een gezamenlijke uitgave van de Gereformeerde en Hervormde Zending (Leusden en Oegstgeest). De fotograaf was Ben Kool van Audiovisie.
De thema’s waren:
1 Tsjaad: hout halen voor school.
2 Sulawesi: jongetje met tafeltennisbatje (Indonesië).
3 Sulawesi: de kapper.
4 Pakistan: leerlingen van een meisjesschool.
5 Brazilië: meisje in de krottenwijken van Sao Paulo.
Deze kleurenfoto’s werden door de Raad voor de Zending der Nederlandse Hervormde Kerk in Oegstgeest in de jaren negentig uitgegeven. De foto’s waren door Ben Kool van Audiovisie (een gezamenlijke audiovisuele dienst die onder de NZR viel) gemaakt in Indonesië en Zuid-Amerika. De thema’s zijn:
1 meisje dat salak’s (vruchten) verkoopt (Indonesië)
2 meisjes die de was doen in sloppenwijk (Zuid Amerika)
3 straatjongetje (Indonesië)
4 jongetjes spelen met zelf gebouwde kar (Zuid-Amerika)
5 jongetje straat verkoper drankjes met kaki lima (vijf poot) twee wielen, een blokje voor om de kar op te laten rusten en de twee benen van de jongen (Indonesië)
6 meisjes die hout hebben gesprokkeld en naar huis brengen (Indonesië)
Dit van kruidnagels gemaakte voertuig is een paard-en-wagen welke in onder andere noord Sulawesi tot in de jaren tachtig van de twintigste eeuw werd gebruikt als openbaar vervoer binnen dorpen en steden. Naast de leidsman konden er vijf tot zes personen met bagage mee vervoerd worden. De kruidnagel komt veel voor in dit gebied en er worden fraaie kunststukjes mee gemaakt,
Serie van vijf algemene ansichten van het werkgebied van het Nederlandsch Zendelinggenootschap. Het NZG werkte o.a. op Java, Midden Sulawesi, Ambon en de Minahassa. Door uiteindelijke massale overgangen van het traditionele heidense geloof naar het christendom en de enorme uitbreiding van het christelijk onderwijs is de Minahassa als ‘sucesverhaal’ van het NZG beschouwd. Door het volkskerk karakter lopen het leven van kerk en maatschappij in deze streek dooreen.
De half ovale vorm is specifiek voor de in de Minahassa gebruikte tapisan. Hij wordst gebruikt om rijst of andere granen te schudden en omhoog te gooien om vliesjes en ander vuil er uit te zeven.
Een aaneengebinden bundel harde nerven van het riet leent zich prima om het erf dagelijks schoon te vegen in de Minahasa en elders in Indonesië
De tentoonstelling ‘Het begon met Riedel’ is een selectie uit het beeld- en tekstmateriaal over de ontwikkeling van de zending in de Minahassa op de noordpunt van het eiland Sulawesi (Celebes) in Indonesië. De zending in het gebied rond Manado was lang het paradepaardje van de zending van Het Nederlandse Zendelinggenootschap, het op een na oudste zendingsgenootschap van ons land en voorloper van het Hervormde zendingswerk. In 1831 kwam zendeling Johann Friedrich Riedel, uit Erfurt aan samen met Johann Gotlieb Schwartz uitgezonden door het NZG. De serie maakte deel uit van een reizende tentoonstelling die Nederland (het zendingsgenootschap), Duitsland (achtergrond Riedel) en de Minahasa (het zendingsgebied) aan deed. Hierbij waren de Evangelisch Christelijke Kerk in de Minahassa GMIM, de Zuid-west Duitse Evangelische zending en het Hervormde zendingsbureau betrokken.
Lees verder Het begon met Riedel
Toliu of ronde punt hoed van gevlochten riet. Gebruikelijk op de velden en in de sawah’s door mannen en vrouwen gedragen in Minahassa en geheel Sulawesi
Busje ‘Zij zullen Mijne Heerlijkheid onder de Heidenen verkondigen’ (Jes. 66:19). De opbrengst was voor het werk van het Nederlandsch Zendelinggenootschap, de Utrechtse Zendingsvereniging, het Rijnsch Zendingsgenootschap en het Sangi en Talaud Comité. Ca.1930 werkten de genoemde genootschappen samen vanuit een gezamenlijk kantoor gevestigd in het Zendingsbureau in Oegstgeest. De achterban van genoemde genootschappen was veelal dezelfde of in ieder geval in hoge mate overlappend, met name in gemeenten van de Nederlandse Hervormde Kerk. Deze collecteerden voor diverse genootschappen gelijktijdig, vandaar dat een gezamenlijk zendingsbusje tot de mogelijkheden ging behoren.
